传统解法
提到斐波那契数列(Fibonacci Sequence),首先想到的是经典的动规(DP)算法。
时间复杂度O(n),这里空间复杂度可以优化到O(1)。代码如下:
int fib_n(int n)
{
int dp[] = {, };
if (n <= ) return dp[n]; for (int i = ; i <= n; ++i)
dp[i % ] = dp[(i - ) % ] + dp[(i - ) % ]; return dp[n % ];
}
但是初次接触O(logn)解法有如醍醐灌顶,叹为观止……
O(logn)解法
思路来源 1
考虑一个求幂运算。比如求an,一般来说需要n次累乘,时间复杂度显然是O(n)。实际上可以通过递归达到一种更优化的效果:
an = (an/2)2 * an%2
这里的n/2是取整,如5/2=2。这样就可以实现相当于二分的效果,时间复杂度为O(logn)。
思路来源2
对于Fib数列an(n ≥ 0),可以通过矩阵乘法的方式进行递推:
进而可以得到:
这样就(很机智地)把Fib数列问题转化成了一个求矩阵幂的运算。
解题方法
结合以上思路,首先将其转化为矩阵求幂问题,然后进行二分,O(logn)解法由此诞生。再次感慨人类清奇的脑洞 _(:з」∠)_
以下是代码:
int** mult(int** m1, int** m2)
{
int** res = new int*[];
for (int i = ; i < ; ++i) res[i] = new int[]; res[][] = m1[][] * m2[][] + m1[][] * m2[][];
res[][] = m1[][] * m2[][] + m1[][] * m2[][];
res[][] = m1[][] * m2[][] + m1[][] * m2[][];
res[][] = m1[][] * m2[][] + m1[][] * m2[][]; return res;
} int** recur(int x)
{
if (x == ) {
int** res = new int*[];
for (int i = ; i < ; ++i) res[i] = new int[];
res[][] = res[][] = ;
res[][] = res[][] = ;
return res;
}
if (x == ) {
int** res = new int*[];
for (int i = ; i < ; ++i) res[i] = new int[];
res[][] = res[][] = res[][] = ;
res[][] = ;
return res;
}
int** half = recur(x / );
return mult(mult(half, half), recur(x % ));
} // time: O(logn)
int fib_logn(int n)
{
if (n == || n == ) return ;
int** mat = recur(n - );
return mat[][] + mat[][];
}
结果比较
简单比较一下后者的优化效果,为了是效果更明显,这里将参数设置成一个较大的数(如109),以下是代码以及结果:
void test()
{
const int num = 1e9;
clock_t t1, t2; t1 = clock();
fib_n(num);
t2 = clock();
printf("O(n): %.4f s\n", (double)(t2 - t1) / CLOCKS_PER_SEC); t1 = clock();
fib_logn(num);
t2 = clock();
printf("O(logn): %.4f s\n", (double)(t2 - t1) / CLOCKS_PER_SEC); }
结果
O(n)算法的速度达到了男子百米的世界*水平,而O(logn)只表现出一脸不屑……
好吧,我服……那我把logn的多跑几次 for (int i = ; i < ; ++i) fib_logn(num);
那么结果也很明显了,O(logn)算法表现惊艳!
THE END